Pies ze schroniska: Wszystko, co musisz wiedzieć przed adopcją

Dlaczego warto adoptować ze schroniska?

Decydując się na adopcję, ratujesz życie. Schroniska są przepełnione zwierzętami, które czekają na kochający dom. Adopcja to także walka z nieodpowiedzialnym rozmnażaniem i wspieranie etycznych źródeł zwierząt. Co więcej, psy schroniskowe często mają za sobą wstępną socjalizację, są przebadane weterynaryjnie, a personel schroniska może wiele powiedzieć o ich charakterze, ułatwiając dopasowanie do Twojego stylu życia.

Zanim podejmiesz decyzję: refleksja nad gotowością

Adopcja to zobowiązanie na wiele lat. Zanim złożysz wniosek, zadaj sobie kilka kluczowych pytań:
1. Czas: Czy masz wystarczająco dużo czasu na opiekę nad psem? Szczeniak wymaga niemal ciągłej uwagi, dorosły pies potrzebuje regularnych spacerów, zabawy i treningu.
2. Finanse: Czy jesteś przygotowany na koszty związane z psem? Obejmują one karmę, wizyty weterynaryjne (szczepienia, odrobaczenia, leczenie), akcesoria, szkolenia, a w przypadku choroby - potencjalnie wysokie rachunki.
3. Przestrzeń: Czy Twój dom i ogród (jeśli masz) są bezpieczne i odpowiednio przystosowane dla psa?
4. Styl życia: Czy Twój tryb życia pasuje do potrzeb danego psa? Aktywna rodzina potrzebuje energicznego psa, osoba spokojniejsza - psa o niższym zapotrzebowaniu na ruch.
5. Cierpliwość i zaangażowanie: Czy jesteś gotów na wyzwania behawioralne? Psy schroniskowe często mają historię, która może rzutować na ich zachowanie.

Zrozumieć przeszłość: potencjalne wyzwania psa schroniskowego

Wiele psów w schroniskach znalazło się tam z różnych powodów: porzucenie, zgubienie się, odebranie z interwencji, śmierć właściciela. Ich przeszłość jest niewiadomą lub pełną trudnych doświadczeń, co może objawiać się na wiele sposobów:

• Lęki i fobie: Niektóre psy mogą bać się ludzi, hałasów (burza, fajerwerki), innych zwierząt, wychodzenia na spacery, samotności. Jeśli pies boi się wszystkiego, może to być objaw głębokiego lęku, który wymaga profesjonalnej pracy.
• Problemy z socjalizacją: Brak odpowiedniej socjalizacji w okresie szczenięcym może skutkować nieśmiałością, agresją lękową lub nieumiejętnością komunikowania się z innymi psami czy ludźmi.
• Brak podstawowych nawyków: Pies mógł nigdy nie mieszkać w domu, co oznacza brak nauki czystości, niszczenie przedmiotów z nudów czy lęku, czy brak znajomości podstawowych komend.
• Lęk separacyjny: Często spotykany problem u psów ze schroniska, objawiający się wyciem, szczekaniem, niszczeniem lub załatwianiem się w domu pod nieobecność opiekuna.
• Nadmierna ekscytacja: Po długim okresie deprywacji, niektóre psy mogą być nadmiernie pobudzone w nowym, kochającym środowisku, co objawia się nadmierną aktywnością, skakaniem, czy trudnością w uspokojeniu się.

Ważne jest, aby pamiętać, że te zachowania to często wynik strachu, braku zrozumienia lub niezaspokojonych potrzeb, a nie "złośliwości" psa.

Proces adopcji: jak znaleźć idealnego towarzysza?

1. Wybór schroniska: Wybierz schronisko z dobrą reputacją, które dba o dobrostan zwierząt, przeprowadza wywiady przedadopcyjne i oferuje wsparcie po adopcji.
2. Wywiad przedadopcyjny: Przygotuj się na szczegółowe pytania dotyczące Twojego doświadczenia z psami, warunków mieszkaniowych, stylu życia. To normalna procedura, która ma na celu znalezienie idealnego dopasowania.
3. Spotkania z psem: Odwiedzaj psa w schronisku kilkakrotnie. Pozwoli to psu przyzwyczaić się do Twojej obecności i pokaże Ci, jak zachowuje się w różnych sytuacjach. Spędzaj z nim czas na spacerach, zabawie.
4. Obserwacja i rozmowa z personelem: Personel schroniska zna psy najlepiej. Pytaj o historię psa (jeśli jest znana), jego charakter, zachowanie wobec ludzi, dzieci, innych zwierząt. Dowiedz się, czy pies ma jakieś lęki czy problemy behawioralne.
5. Decyzja: Nie spiesz się z decyzją. Adopcja to nie impuls, a przemyślany wybór.

Przygotowanie domu na nowego członka rodziny

Zanim pies przekroczy próg Twojego domu, upewnij się, że wszystko jest gotowe na jego przyjęcie.
• Bezpieczna przystań: Przygotuj legowisko w cichym, spokojnym miejscu, gdzie nikt nie będzie psu przeszkadzał (np. klatka kennelowa z kocem, materac w ustronnym kącie). To jego azyl.
• Miski i zabawki: Przygotuj miski na jedzenie i wodę, a także kilka zabawek - najlepiej gryzaków, które pomogą psu rozładować stres.
• Zabezpieczenie domu: Usuń niebezpieczne przedmioty, leki, środki czystości. Zabezpiecz kable. Pamiętaj, że pies może być ciekawy i próbować wszystkiego.
• Smycz, obroża/szelki: Upewnij się, że masz dobrze dopasowane szelki i smycz. Dla psa schroniskowego lepiej unikać samej obroży, aby zminimalizować ryzyko ucieczki.
Pierwsze dni i tygodnie w nowym domu: Zasada "Złotego Cienia"
Ten okres jest kluczowy dla adaptacji psa. Bądź cierpliwy, wyrozumiały i konsekwentny.
• Spokój i cisza: Unikaj hucznych powitań, wielu gości, głośnej muzyki. Daj psu przestrzeń. Pozwól mu spokojnie wejść do domu i samodzielnie eksplorować otoczenie.
• Rutyna: Ustal stały harmonogram karmienia, spacerów i odpoczynku. Przewidywalność pomoże psu poczuć się bezpieczniej i zrozumieć nowe zasady.
• Spacery: Wyprowadzaj psa bardzo często (co 2-3 godziny na początku), zwłaszcza po przebudzeniu, jedzeniu i zabawie. Nagradzaj za załatwianie się na zewnątrz.
• Pozytywne wzmocnienie: Używaj wyłącznie metod opartych na pozytywnym wzmocnieniu. Nagradzaj psa (smakołyki, pochwały, zabawa) za każde pożądane zachowanie. Nigdy nie karć psa, zwłaszcza za zachowania wynikające z lęku.
• Cierpliwość: Proces adaptacji może trwać tygodniami, a nawet miesiącami. Każdy pies jest inny i potrzebuje własnego tempa. Nie zmuszaj go do niczego.
• Socjalizacja (powolna i kontrolowana): Wprowadzaj psa w nowe sytuacje (ludzie, inne psy, dźwięki) bardzo stopniowo i pod kontrolą. Zawsze obserwuj sygnały stresu i wycofaj się, jeśli pies jest przestraszony.

Kiedy szukać profesjonalnej pomocy? Rola behawiorysty

Niektóre problemy behawioralne, zwłaszcza te wynikające z lęku lub traumy, mogą być bardzo trudne do rozwiązania bez profesjonalnego wsparcia. Nie wahaj się szukać pomocy.
• Sygnały alarmowe: Jeśli pies boi się wszystkiego (zobacz także: https://callmeblue.eu/dlaczego-pies-boi-sie-wszystkiego/ ), wykazuje agresję (warczy na właściciela, gryzie, broni zasobów), cierpi na silny lęk separacyjny (niszczy, wyje, załatwia się w domu pod Twoją nieobecność), ma fobie dźwiękowe (panicznie boi się burzy, fajerwerków) lub jest chronicznie wycofany, to sygnał, że potrzebna jest pomoc.
• Psi behawiorysta: Profesjonalny psi behawiorysta Wrocław Irena Zobniów (lub z Twojej okolicy) jest specjalistą, który potrafi zdiagnozować przyczynę problemu, stworzyć indywidualny plan terapii i nauczyć Cię, jak skutecznie pracować z psem. Behawioryści bazują na naukowo potwierdzonych metodach, skupiając się na pozytywnym wzmocnieniu i dobrostanie zwierzęcia.
• Współpraca z weterynarzem: Często behawiorysta współpracuje z weterynarzem, aby wykluczyć medyczne podłoże problemów behawioralnych lub wdrożyć farmakoterapię wspomagającą terapię behawioralną w przypadku silnego lęku.
Pamiętaj, że szukanie pomocy to nie porażka, a odpowiedzialne podejście do opieki nad zwierzęciem.

Polecamy serwis: 4dogs.online - artykuły i porady na temat psów.

Długoterminowe zobowiązanie i nagrody

Adopcja psa ze schroniska to początek wspaniałej podróży. To długa i często wymagająca droga, ale nagrody są nieocenione. Miłość, zaufanie i wdzięczność psa, który dostał drugą szansę, są bezgraniczne. Patrzenie, jak pies lękowy stopniowo staje się pewniejszy siebie, szczęśliwszy i zrelaksowany, to jedno z najbardziej satysfakcjonujących doświadczeń. Dajesz mu nie tylko dom, ale i życie, na które zasługuje.